Uzaya ekilmiþ sevgi gözleri,
Yâr gizem bize bakýyorlardý ýþýl, ýþýl;
Bir gönül adamý, bir tanýdýk yüz,
Bir erdemli dost arýyorlardý besbelli ...
Onlar ki,
Issýz karanlýðýn nur katreleri,
Saman yolumuzun kervan kýranlarý,
Ozan yanýmýzýn sitâreleri ...
Her birini,
Bilinen târihimizden daha da eski,
Geçmiþ zaman kipiyle görmekteyiz.
Nice yazgýlarýn þifresi,
Nice umutlarýn cezbesi,
Nice budunlarýn si mgesi yýldýzlarýn,
Dingin duygularla yüklü izleri.
Öylesine deðiþmekteki, her þey
Merak etmekteyim doðrusu
Dost canlýsý kalmýþ mýdýr özleri ?..!
Tutunup çýksak ýþýk ipleriyle,
Yerinde bulur muyuz i mgelerini ? ..
Haydi bulduk diyelim, oralarda da,
Savaþ yetimi çocuklar,
Ölgün kadýnlar,
Aç bilaç emekliler,
Ülküsüz gençler,
Karþýmýza çýkarsa,
Ne deriz Dünyâ’mýza ?..!
Ne deriz,
Korkuyu bekleyen daðlara ?..!
Ve yine de sýðýnýr mýyýz acaba,
Sömürdükçe soðuran,
"Karadelik"ten beter
O bencil kimyâmýza ?..!