Güneþin tulûu bu, kimisine gurûbu,
Tan aðardý, gün battý; saat ölüme beþ var!..
Kulaðýný ver, dinle; hayatýnýn sûr’u bu,
Avcý oku fýrlattý; saat ölüme beþ var!..
Bu gaflet uykusundan uyan veya uyanma,
Böyle derin uyurken uyandýrmazlar sanma,
Karga gibi leþ yerken Rabbin adýný anma,
Bak, ecel gelip çattý; saat ölüme beþ var!..
Dünya senin çevrende dönüyor sanýyorsan,
Kendini avutarak, bu vehme kanýyorsan,
Dünya için çýrpýnýp, tutuþup yanýyorsan,
Uyan! Nefs seni sattý; saat ölüme beþ var!..
Ýdâma mahkûm oldun, kararý verdi kadý,
Gözünden siliniyor güzel günlerin yâdý,
Ocaðýnýn baþýnda kazan kaynatan cadý,
Aþýna zehir kattý; saat ölüme beþ var!..
Pembe düþlerin vardý, ordan oraya gezen,
Sendin dostla düþmaný firasetinle sezen,
Tonlarca yükü ile o deryâlarda yüzen,
Gemilerin yan yattý; saat ölüme beþ var!..
HÝCRAN SEÇKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.