GÖNÜL
“Göz yaþý ve sitem, bir de, her gün ah,
Ýnsaf et bedene ey gönül, günah! ! ! ”
***********
Yýllardýr göz yaþý döktün, gidene,
Hicrana her gün “ah” eklersin gönül...
Birazcýk merhamet et þu bedene,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Bazen çýðlýk olup seslenmedin mi,
Sevda yaðmurunda ýslanmadýn mý,
Ümr-ü hazan oldu, uslanmadýn mý,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Ayrýlýk bir türkü, her an dilinde,
Çiçek talan olmuþ, baðban elinde...
Tarumar edilen hayat yolunda,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Hasretlik bir kuyu, bulunmaz dibi,
Geceler uzamýþ, son bir “ah” gibi...
Bitse de kara kýþ, dinmiyor tipi,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Bazen þair oldun, þiirler yazdýn
Bazen Mecnun gibi çöllerde gezdin...
Sevdin, sevilmedin, hep beni üzdün,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Uykusuz gözlerim, görmez sabahý,
Taþýmýyor beden artýk bu ahý,
Sýrtýma sardýn da, onca günahý,
Sen hangi baharý beklersin gönül....
Kor nerde, son kütük yanmýþ, tütüyor,
Gönül bahçem ýssýz, baykuþ ötüyor,
Hazan çoktan geçti, ömür bitiyor,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Gönül çektiklerin sana kâr kalýr,
Yürekteki figân, ah-ü zâr kalýr,
Ardýnda sadece bir mezar kalýr,
Sen hangi baharý beklersin gönül...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.