gözlerim sonbahara kaparken pencerelerini, yeþiller yapraklara konardý ve sen; umulmadýk bir yerden, ela gözlerinle bana bakardýn! henüz yeþermemiþken umutlar, gökyüzü daha gri iken; sen gülümseyerek bana koþardýn... ve henüz sevmemiþken gönlüm seni, daha görmemiþken aþkýn gerçeðini; ben düþlerimde,gerçeðimde hep seni arar,seni sorardým...
sen kendi dünyanda yaþarken, mevsim mevsim açardýn; ben ise herhangi bir bahar akþamý hüzünle solardým... Sosyal Medyada Paylaşın:
allj Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.