BİR BAŞKA SEVMİŞTİM BU ŞEHRİ

Ve Maraþ sana aðýt olsun diye
Þiirden örülü bir aþk býraktým.

Bir baþka sevmiþtim bu þehri
Dilsiz ve kederli deðildi.
Çocuklar bir baþka gülümser
Kadýnlar bir baþka güzeldi.

Hartlap býçaðý deðildi tenimi saran
Bertiz kabarcýðý mýydý býçak gölgesinde duran
Ulu cami’nin önündeki duraktan
Mayamcýý sesiyle çalkalanan
Bir dünya yoktu mýsralarýmda

Bir baþka sevmiþtim bu þehri
Sütçü Ýmam’ýn attýðý kurþunun
Saklýydý ruhumda izleri
Bir þair ve bir adam
Gözlerimde okuyordu hüzünleri.

Bir baþka sevmiþtim bu þehri
Mýrtýkçýlarýn kuþlarýný bekler gibi
Dudaðýmda bir ýslýk, yarý þakalý
Ahir Daðý’nda kar gibi heybetli
Ruhumda hala bakýþlarýnýn izleri.

Bir baþka sevmiþtim bu þehri
Aksu köprüsünden geçer gibi
Yelken açýyor sanýrdýn aþka
Bir baþka giyerdi üstüne kederi
Böyle bir hayal yoktu satýr aralarýnda.

Bir baþka sevmiþtim bu þehri
Gecelerinden kovmuþtum efkar yüklü
Bir o kadar da hüzün kokan türküleri
Ah, bir de elleri taþýmasaydý ayrýlýðý
Bir baþka severdim bu þehri.

M.S./2008
Kahramanmaraþ






Sosyal Medyada Paylaşın: