GÖNLÜM

Yanardað,volkan,ateþ’di derken,
Rüzgarda savrulan,kül oldu gönlüm.
Susuz gönüllere,serap sanýrken,
Kuruyup kavrulan,çöl oldu gönlüm.

Ne sevdalar yaþadý,senle yüreðim,
Bükülmez sanýrken,döndü bileðim,
Her an mutlu ol,budur dileðim,
Sevdamýn sesi,dil oldu gönlüm.

Gözlerin gülerek baksýn yarýna,
Beni de al,gülüm kollarýna yanýna,
Terin olupta,akýversem koynuna,
Sevdan kokan,gül oldu gönlüm.

Bekledim günlerce,sesin duyulmaz,
Hayalde,rüyada cismin görülmez,
Nerdesin? nasýlsýn? haberin gelmez,
Sensiz köþelerde,el oldu gönlüm...

Adil YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın: