TUT BENİ DOSTUM

Geceler oldu karanlýk uçurumum,
Kalbimin acýsý tek isyaným,
Umutlarým yýldýzlar artýk benim,
Yakýnýmda ama eriþilmez!

Benden önce düþüyor uçurumda gözyaþlarým
Acým sonsuz,uçurumum gibi…
Bu sonsuzlukta düþüyorum tut beni…
Ýzin verme n’olur düþmeme…
Tut beni býrakma dostum!
Gücüm yok bir yerlerden tutunmaya…
Yýkýlmýþ bedenim ve dayanýlmaz acým var ama gücüm yok.
Tut beni seni tutamadýðým için tut!
Ýþ iþden geçmeden tut beni…
Yol yakýnken tut beni dostum...
Solmuþ çiçeðe denizleri versen ne yazar,
Solmak üzereyim dostum,dik beni…
Suya gerek yok,yerimde önemli deðil…
Yeter ki bulunduðun yere dik.
Artýk ne kalbimi taþýyacak gücüm var,
Ne de acýmý taþýyacak kalbim.
Bu uçurum çok karanlýk
Kaybetme beni…

E.GOK


Sosyal Medyada Paylaşın: