Seni andým bugün yine Eksik yaným kanadý Bir acý ki sorma derinden vurdu Kýyýlarýma çarpan hasretinin Bitmeyen artçý þokuydu
Ellerini istedim bir an Ne bileyim dokunmak istedim Anne koynundaki bebek huzurunda Kýyýsýna hasret dalga vurgununda
Bahþettiðin güvenin dehlizinde Soluksuz yüzmek Arkamý yasladýðým daðýn gölgesinde Dað çiçeðini koklamak Seninle olmak Ne bileyim sevgili Ýmkânsýz bilirim ama Bakir sevgimin zirvesinde Anlýk da olsa yaþamak Unutulmuþluðu unutmak istedim.
Sýrtýndan vurulmuþ umutlara inat Yarým kalmýþ þarkýnýn ezgisinde vuran Son kubbe de ki ayrýlýða inat Çekilenlere Çektirenlere Gururu maskeletmiþ kadere inat Ýstedim iþte sevgili Ýstemenin yetmediðini bile bile Gözlerime çakýlmýþ hayalinle Çýldýrtan özleminin çaresizliðinde
Kabullenemediðim gerçek vurdu yüzüme Karardý masmavi gök Zindanda zincir vuruldu yüreðime Çaktýkça çaktý Yýldýrýmlar beynimde Yüzyýllýk mahkûmiyetin hükmü Yazýlýydý kütüðümde Turna kanatlarý bir bir yere çarptý Gidilmeyen yolculuktan dönen var mýydý? Kendimden gidemedikten sonra Bende kalaný beklemek reva mýydý ? Anladým ki Düþselimde olsun mutluluðu Yaþamak haramdý... Anýmsadýðým kadar var isem Bilki sevgili Bu can hiç ölümü tatmadý ...
Þükran AY 30/11/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükran AY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.