YAĞMUR OLUYORUM
Uykularýn kaçtý yine,
O zengin veledi düþününce
Gözlerin yaðmur yüklü oluyor
Ellerimde bir kelepçe
Bir el seni benden alýyor
Bu düþü görüyorum her gece
Sana dair hayallerim yanýyor.
Suya düþüyor tüm ümitlerim
Çýðlýk çýðlýða uyanýyorum
Sanki ateþten bir gömlek giymiþim
Gözlerimi yaþlarla dolu buluyorum
Sarýlýyorum kaleme kaðýda
Yokluðunu sarýyorum
Sensizliði ateþe veriyorum sigaramda,
Duman duman özlemlerimle yanýyorum
Çare bulamýyorum kimi zaman
Bir uçuk beliriyor dudaðýmda
Seni kaybederim korkusundan
Sensizken ruhumda açýlan yaralara
Merhem olmuyorsun çoðu zaman
Caným acýyor hayalini alýnca
Kalbimden vuruluyorum her an
Düþlerimden o el seni çalýnca
Uyanýyorum kanter içinde uykulardan
Gün geçtikçe tükeniyorum
O zengin çocuk, elinde teraziyle,
Bir kefesine seni koymuþ
Aðýrlýðýnca altýn doldurmuþ diðerine,
Sinsice bana gülümsüyor
Deliye dönüyorum, atýlýyorum ileri
Ayaðýmda prangalar, zincirler
Ellerimde kelepçeler tutuyor beni
Sonra birden gök kararýyor
Güneþ düþüyor üstüme
Yýldýzlar bir bir kayýyor
O gencin ellerini görüyorum
Ellerine sýmsýký sarýlmýþ
Ýþte o an ölmek istiyorum
Korkularým kucak açýyor bana
Yokluðun emziriyor ruhumu
Gül sinelerinden sensizlik içiyorum
Gelirsin diye bekliyorum yolunu
Gelemeyince kahroluyorum
Ne varsa sana dair her þeyi
Bir kadehte buluyorum
Sonrasý aðýr bir sancý sevgili
Baþ aðrýsý bir hayata uyanýyorum
Seni yitirdiðim her düþten
Sonraki zamanlarda, aðlýyorum
Sen dökülüyorsun gözlerimden
Ben yaðmur oluyorum.
Baki EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.