BENİ BIRAKIP GİTTİĞİN
Zekiye Alkan’a
(Rüken’e)
beni býrakmazdan önceydi/ayýn
bir büyü
sonsuz asýlý o orijinsiz zamanda her þeyin
o gölge renkli firari ve seyyah siyahi anlarýmýzda
bir bukle huzme sanki
yüzünü hüzünlü ölümlerden gizlerken
anýmsarsýn belki
tüm anlarýn katli vardý peþimizde
öylesine silme, hafifmeþrep yüzlerle
derya yurtlu ejderha vardý
kuþatma ordularý o derin
bizde hayatý öldüren gerimizde
ama ilerde hep ilerde
o tutsak gözlerin
beni býrakýp gittiðin/öylesine
mihrabý halaylý,alay-alay yalýmlarla
omuzlatýp kendini
o savaþýn anaforu içinde
eski tanýmsýz tanrýlara adaklar sunar gibi
son sunak taþýna býraktýk seni
sonsuz sunguyu yazmak için
bir boyutu yitik yaylý mekanýn
uyku oklarýnýn yaylýmý içinde
beni býrakýp gittiðin
...býrakýp gittiðin
...gittiðin
beni býrakýp gittiðin
o çýngýrak saklý
karanlýk gerili gecenin zemherinde
ve yürek zeminin de tepirdiðin tanrýsal toy taylarýn
zamanýn durak peygamber söylencelerinden
daha kutsal daha aðýr
diz çökümü yalnýzlýðýma
ve yanlýzlýðýmýn kalabalýk zehir zemberek sakladýðým
bitmesi bir masal olan
o toprak gözlerini
beni býrakýp gittiðinden beri
o eriyip giden karanlýðýn ardýnde
sýðýndýðýn uðrak semavi renginde olan
yasak þimal rüzgarlarýn
bakýmý duyumsuz,sensiz
senden mavi kadar çok uzak
çarmýha gerili býçak vurgunu duygularýmda
çar-naçar olmuþ benlikle kurþunlanan
düþlerimin kutsallýðýnda gizledin
bir býrakýp gitmediðin
o kaçak gözlerin
beni býrakýp gittiðin an / sanki þimdi
öylesine uzak
belirsiz zamanýn yürek aðlayýþýnda aratýrsýn kendini
düþ yaram gibi derin
anlar mahpusluðunda beni
ve yasaklý renkler cümbüþünde þen-þakrak
sisli sütbeyaz yalnýzlýðýmda gizlersin
bir de nefesimde
hasretimde
ve mahpusluðumda unuttuðun
bir býrakýp gitmediðin o toprak gözlerini
beni býrakýp gittiðin an sanki
...býrakýp gittiðin an
... an sanki þimdi
1999 Çankýrý
Þevket TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.