ADIM ADIM

Daha çocuk yaþta tanýþtým hayatla
Zorluklarla, acýlarla, derin iç çekiþlerle karþýlaþtým
Gözünden bir tek damla yaþ çýkmayan ben
Gözyaþlarýmla boðuldum
Hýçkýrýklarýn boðaza nasýl düðümlendiðini öðrendim

Herkesin gülüp oynadýðý dönemde
Geri dönüþü olmayan ölümü düþündüm
Karanlýk bir gecede
Ölümün gerçek yüzüyle tanýþtým
Ama yapamadým
Yok edemedim kendimi

Ölüme bu kadar yaklaþmýþken
Neden geri dönmüþtüm sanki
Beni engelleyen içimdeki garip bir histi
Son anda durdurmuþtu beni
Ýþte o anda korkmuþtum ölümden

Yeniden yaþýyorum o zamanki acýlarýmý
O zaman olduðu gibi bugün de mutsuzum
Bugün de ölümü düþünüyorum
Ama bugün içimde bana “DUR!” diyecek bir his yok
Yine karanlýk bir gece ve ben

Yine yalnýzým
Adým adým ölüme yaklaþýyorum
Kurtaracak yok beni ölümden
Ve bir daha dönmemek üzere
KAYBOLUYORUM

Sosyal Medyada Paylaşın: