Ben bir OTÝSTÝÐÝM…
Ben çok özel bir çocuðum.
Kendi dünyamda bir baþýma yaþarým…
Gözlerimi dikerek…
Saatlerce býkmadan kendi dünyamýn içine bakarým.
Orada özlemlerimle, hayallerimle, görmek istediklerimle…
Mutlu bir þekilde yaþarým.
Kimsenin benim dünyama girmesine…
Müsaade etmem ve küserim.
Huzurumu bozmalarýný istemem…
Kimseye dokunmaz zararým çünkü.
Ben çok özel bir çocuðum!
Benim dünyam sizinkilerden çok farklýdýr…
Benim dostum yalnýzlýklardýr.
Benim dünyamda…
Sahteliklere…
____Ýkiyüzlülüklere
_____Yalanlara asla yer yoktur.
Benim dünyam tertemiz ve tek kiþiliktir…
Çünkü ben bir OTÝSTÝÐÝMDÝR.
Ben! Allahýn yaratmýþ olduðu…
Çok özel çocuklardan sadece biriyim.
Sevincimde, üzüntümde hep ellerimi çýrparým…
Kuþlar gibi kanatlanýp uçmak isterim.
Balerin gibi parmak uçlarýmda gezerim…
Hissetmem hiç!
Ne sýcaðý nede soðuðu…
Dedim ya! Ben çok özel bir çocuðum…
Hep tek baþýma tek kiþilik dünyamda yaþarým.
Sýkýntýlandýmmý denizdeki sandal gibi…
Bir o yana bir bu yana sallanýrým.
Ben! Enerjimi böyle boþaltýrým…
Ya da durduðum yerde zýplarým…
Bundansa korkunç haz duyarým.
Etrafýmdakileri duymak istemem…
Sizin dünyanýz sahtedir çünkü.
Kimsenin dünyama girmesine müsaade etmem…
Gizemli dünyama girmek isteyenlere/de…
Bakýþýmla buz devrini yaþatýrým.
Saliselik bir bakýþla baktým mý?
Gözlerinin bebeklerini deler geçerim.
Dedim ya! Ben çok özel bir çocuðum.
Zordur benimle bir ömür geçirmek…
Annem olsaydýnýz eðer, anlardýnýz beni elbet.
Bizim annelerimiz/de cennetliktir zaten…
Bunu/da bilmek gerek.
Çünkü!
En zor engel grubudur “ OTÝZMLÝ ÇOCUKLAR”
Yani bizler... yani OTÝSTÝKLER.
Sizin konuþtuklarýnýzýn hepsini duyar ve anlarým ben…
Sadece dikkate nazara alýp cevap vermem.
Ben! Kimin iyi kimin kötü niyetli olduðunu…
Önsezilerimle çözerim hemen.
Kaçarým sizlerden kabuðuma çekilir…
Parlak ve dönen oyuncaklarýmla vakit geçiririm.
Ýçten içe/de size gülerim.
Benim oyunlarým/da hep tek kiþiliktir…
Oyunlarýmýn kralý/da, kraliçesi/de kendim olurum.
Gördünüz/mü? Ýþte ben çok özel bir çocuðum.
Benim en büyük sýkýntým eðitimdir…
Doðru düzgün okulumuz bile yok bizim.
Oysaki! Sizin çocuklarýnýz ne kadar þanslýlar…
Ýstedikleri kadar okula sahipler.
Bizler/de normal okullara gidebiliriz aslýnda…
Ama! Veliler bizi istememekteler…
Kime ne yaptýðýmýzý bende bilmiyorum.
Böyle doðduysak eðer!
Þimdi size soruyorum…
Bu bizimmi suçumuz? Öyleyse neden istenmiyoruz…
Eðitim bizimde hakkýmýz…
Ýþte þimdi sizlere dile getiriyorum…
Bizlerde Allah’ýn kullarý ve bizlerde insanýz...
Hatta! Bizler cennetten yeryüzüne düþmüþ birer fidanýz…
Ýstermiydik bizde böyle olalým?
O zaman haydi! Hep beraber elele…
Toplumca bilinçlenip Otizm’lilere okul yaptýralým.
Ýçimizden birisi çýkabilirse otizm dünyasýndan…
Bunu/da kar sayalým…
Unutmayýn!
Bizler çok özel çocuklarýz…
Bizler otistik insanlarýz…
Bizler cennetten yeryüzüne düþmüþ birer fidanýz.
Lütfen ellerinizi bizlere/de uzatýnýz
27.11.2008
Bornova/ÝZMÝR
Nesrin NAZ(Karaduman)