Susuyorum…
Nedenini bilmeden, kimseye kýzmadan
Baðýrýp çaðýrmadan sessizce susuyorum sadece…
Gözlerim de anlatmýyor içimdekileri demek ki!
Yoksa þimdiye kadar çoktan hissederdin deðil mi?
Susuyorum…
Bu ilk susuþum deðil, son olmayacak…
Belki daha öncekiler gibi birazcýk
_______Cesaretlenip açsam da aðzýmý
Seni görünce bitecek cesaretim…
Çünkü baþlayacak sana ait yorulmaz esaretim…
Konuþsam her þeyi anlatsam…
______Biter mi bilmiyorum…
Ama denemeye de gücüm yok!
Seni görünce ne kadar anlatmak istesem de
Bir þey var içimde, seni her an görmek isteyen…
Ama seni görünce köþe bucak saklanan!
Anlamýyorum, susuyorum…
Ne kadar susarým bilmiyorum!
Ama konuþmayacaðým, konuþamayacaðým…
Elimden geleni yaptým zaten ben…
Duy diye yeterince çýðlýk attým!
Ama çok geciktin…
Susuyorum!
Dýþarýda yaðmur var, daha yeni baþladý.
Sanki “susma”! Der gibi yaðýyor.
Sen bilmiyorsun…
“Seni seviyorum! ”…
Belki de biliyorsun ama bilme!
Hatýram kalmasýn iþte sende!
Ben susarým hep, sen hiç bilme diye…
Üzülen ben olsam da yine de her seferinde
Nasýlsa dinecek birazdan yaðmur ve…
Son bir veda her þeye, herkese…
18.09.2008
Bornova/ÝZMÝR
Nesrin NAZ(Karaduman)