Güz Gezginleri Sokağı

Güz Gezginleri Sokaðý

Dediler ki bu mahallede doldu zamanýn
Artýk bu sokaktan çýk git
Ne sütlaç kaldý, ne dilberdudaðý
Ne de
Sallanmayý bekleyen bir bebe kundaðý.

Taþýnalý ne kadar oldu unutmuþum
Seçmeden hatýralarýmý alarak yanýma
Toplamýþtým tasý taraðý
Meðer
Burasýymýþ bindiðim arabanýn son duraðý…

Boþ bir ev bulunurmuþ her zaman
Siyah çiçeklerin açtýðý bahçesi küçük
Hep kýzýlýmsý sarýymýþ hem topraðý
Hem de çelimsiz dallarýn
Þaþýrýp da çýkan tek taze yapraðý.

Ufuk çizgisine kelepçelenmiþ burada zaman
Bakir gündüz ve geceler sarmýþ gönülleri
Nefes almamaya mahkûmmuþ her gölgenin karanlýðý
Sakinlerinin gözleri kendi ayak izlerinde gezermiþ
Yokmuþ bu mahallenin akýllý uslu bir muhtarlýðý.

Bütün köþe baþlarýnýn çýktýðý bu sokakta
Kendimce beðendim tek odalý bir ev
Bir divan vardý, belliydi karabasanlarýn bastýðý
Çaresizdim
Koydum bir ucuna yastýðý.

Kim bilir hangi hafakanlar çýðlýk atacaktý
Küçücük bir penceresi vardý
Belki göstermeyecekti aklýðý
Belki de söndürecekti baktýðým her mazi
Gözümdeki son parlaklýðý.

Düþündüm uzanýp karabasanlarýn yanýna
Hangi çýlgýn atýn sýrtýndaydý yýllar
Bu son yarýþý mýydý yarýþtýðý
Oysa ne güzeldi toyluðumdaki taylýk
Bir salisede küsüp barýþtýðý.

Arzularým dikildi karþýma
Yarýna giden yolun her basamaðýnda hedefler
Aþklar ki yüreklerin birbirine karýþtýðý
Bir tebessümle sýralandý tek tek dünler
Ve günler ateþle suyun birbirine alýþtýðý…

Adetmiþ bu güz gezginleri sokaðýnda
Her gün bir ev deðiþtirilirmiþ sona doðru
Çok görünürmüþ arada oda atlanýldýðý
Ama ne hikmetse
Doðruymuþ hep bu odada kalacaðým sanýldýðý.

Ben de öyle sanmýþtým, aldanmýþým
Siyah çiçekli bahçeler büyüsüzmüþ
Burada fark edilirmiþ elmas aynalarýn kýrýlganlýðý
Avuçlardaki sona gidiþin
Son sýkýlganlýðý…

Turgut Uzdu





(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: