MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ağlıyordu şehir
bulut kara

Ağlıyordu şehir



Mevsimler dar derenin debisi durmuþ olmayandý
Aylardan geldi çattý kasým çiçekleri kadar sarýydý
Bulutlarla yarýþýr þimdi gözyaþý kirpiklerinde damlasý
Kaþlarýnda þimþek kýzgýnlýðý þehrin sokaklarý kadar iþlek
Kaldýrýmlardan düþerek geçiyordu gölgeler vitrin süsleyerek
Aðlýyordu þehir kýzýyordu adam iki kader/deþ olmadan

Rüzgârlarýn hoyrat sillesi yanak kýzartýyordu ardýndan
Yorgun ayak çekiþleri taþýyordu býkmadan
Bir geçmiþe bir yarýna bakýyordu tepelerin arkasýndan
Bulutlar çekmiþ gökyüzüne sürmeyi gözlerinden bakýyordu adam
Kulaklarýnda bir ses týrmalýyordu kan akýtanýndan
Aðlýyordu þehir kýzýyordu adam...

Bir akþamcýnýn limon sandýðýndaydý hatýralardan kýrýlan
Önünde ürkek titrek ateþ ýsýnýyordu akþam sorguluyordu dünyam
Gönül penceresi islenmiþ gözlerinden siliyordu adam
Elinde pahalý bir þarap ayyaþýn damak tadýna vararak
Mutluluðun naralarýný atýyordu boþ bir hayata þaþýrarak
Ayaklar donmuþ elleri yüreði gibi yanýyordu ateþ tutarak

Aðlýyordu þehir aðlýyordu adam...

Gecenin köründe hasretle kucaklaþtý ayyaþýn elinde gelecekle
Ay buzuna çarpmýþ bir sevda þiþeler yetmiyordu sarhoþa
Þehir küsmüþ gündüz fenerine denizlere kývrýlmýþ bir güzel
Üþüyordu rüzgâr donuyordu gece düþüyordu sesler içine
Kasketini düzelttikçe dönüyordu kasveti üstüne
Aðlýyordu koca þehir bir senin bir benim birde ayyaþýn yüzüne

/ Ýhtimaller sana özel bir beklenti gibi deðil yabancýlaþmýþ bir yüze
Ýçinde aynalarý kýrýk bir köþe dönmüyor dünya yaslanýyor duvara sessizce /

O köhneliðin si mgesi bir ruhun beklentisi geçmiþ bir þiþeyle
Tanrýya selam veren bulutlara dönük bir yüz kasketinde yaðmur
Ben bir gecenin sarhoþu bu berduþ yýllarýn iþkencesinde bir kul
Gücün kadar mý yoksa kader dediðin bir avuntumu
Kollarý kalktýkça boþ duaya titriyordu kýblesini þaþýrmýþ maðrur
Dikleniyordu eðilmiþ bedeniyle duy ne olur Tanrý duy

Yarým bir felçli tebessüm zamanýn yarýklarýna çökmüþ izleri
Ne kadar ters düþsüde akýntýya kýyý kabullenmeyip atýyordu
Þehir yaðmalamasýnda bir yürek ürkek bakýyordu gözleri
Bir somuna takýymýþ düþleri yarýnýndan habersiz geçmiþi yaþadý sözleri
Ne bir avuntuya ihtiyaç ne bir sevgiye susama
Bir þiþe dibi kadardý hayat her gece son bularak

Aðlýyordu þehir kýzýyordu adam...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.