BİR ÇOCUK AĞLIYOR!..
Bir çocuk aðlýyor, þu kerpiç evde.
Çýðlýðý duyan yok, insanlýk nerde?
Paslanmýþ beyinler,çekilmiþ perde,
Feryat figan edip, yürek daðlýyor
Babasý çok fakir, hemde çok hasta.
Anacýðý cýlýz, sýska mý sýska.
Çok ihtiyacý var, varlýklý dosta.
Bir kul varýp, hatýrýný sormuyor.
Yalancý memeyi, almýyor artýk.
Altýna ýslatmýþ,bezleri yýrtýk.
Þekerli su olsa; ederdi katýk.
Karný doymadý ki! yüzü gülmüyor.
Þerefli yuvalar devamlý yasta,
Arsýzlara düþer, en büyük pasta,
Senede bir defa uðramaz posta,
Ýnsanlar bu iþe, kafa yormuyor.
Zengin beyler içer, pavyonda, barda,
Bir kýsým ahlaksýz, üstsüz plajda,
Sözde hümanistler, gezer boðazda,
Yetimi, yoksulu, kimse görmüyor.
…………………………..Ali KILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.