suyun yeþil havuza akýþý
duvarda mavi gölgelerin oynaþýþý
bahçede toynak sesleri
taze meyvelerin sepete düþüþüydü
Küçük Prens...
baba O’nu seçmiþti
ama çavuþ kuþu iyiyi tanýmadý
hakikatin tacýný giyemedi...
þývgýn hüznüyle
hokkanýn gümüþ kapaðýný
açtý þiir!
sýðýndý dizelerin ardýna...
güneþin doðmadýðý bir kaderdi hikâyesi
krallýðý olmayan bir prensti!..
doðunun görkeminde
sürgündeki ihanetlere uzandý gerçek...
Rodos esaretinde sürükledi oynak rüzgârlar
sinsi bir zehirle yakaladý kader!
aðý keyfini sürerken bedeninde
sayrý sanrýlar yankýladý annenin sesini!..
ilerleyen gece eþlik etti ölüme
sevgiyle öptü gözlerinden vazodaki süsen!..
son kez gökyüzüne baktý
güneþ kederle gülümsüyordu
Vezüv yanardaðýnýn sislerinden!...
Atifet GEZEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.