GÖZLERİN
Her nereye baksam yosun gözlerin,
Aklýmý baþýmdan alýr gözlerin.
Saçlarýn, kaþlarýn, hele gözlerin
Gönlümde yerini bulur gözlerin.
Dokunsam eline, baksam gözüne,
Kaþlarýn ne güzel uymuþ yüzüne.
Galiba baðlandým çocuk nazýna,
Gözümün önüne gelir gözlerin.
Gündüz görmesem de gece düþümde,
Aþkýn yuva kurar sanki baþýmda,
Üç öðün ekmeðim, gönül aþýmda,
Aþýma tuz-biber olur gözlerin.
Gözlerin yeþili yosundan almýþ,
Bakýþýn Leyla’dan miras mý kalmýþ?
Gözlerime sordum, gözüne dalmýþ.
Gözümde ben gibi kalýr gözlerin.
Ne desem þimdi ben dilim tutuldu.
Sözün azý kaldý, çoðu yutuldu.
Gözlerim süzüldü, kaþým çatýldý?
Bendeki sevdayý bilir gözlerin.
Ürkek bir ceylanýn bakýþý sende.
Gelin oyasýnýn nakýþý sende.
Ateþin pervane yakýþý sende.
Kaytancý sevmezse ölür gözlerin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.