BENİMKİ DE YAŞAMAK

Dört mevsimi hiç yaþamadým ki
Sonbahar çaldý hep kapýmý
Gök mavisi umutlarla avuttum sol yanýmý
Yalancý yüzlerde sardým yaralarýmý.

Üç kuruþa kör kurþuna gitmiþ babam
Anamýn karnýndayken ben.
Doðarken baþlamýþým kaaranlýkta yolculuða
Gün ýþýðýna çýkar çýkmaz dýþlanmýþým
Kaldýrým taþlarýna atýlmýþým..

Sevilmek nedir bilmemiþim
Sen bilirmisin anlatsana bana
Bir parça da mutluluk koy yanýna
Gözyaþýna hiç girme.!

Baþým dik,yolum açýk olsun istedim
Aydýnlýðý günbatýmýnda bekledim
Güneþ hiç girmedi penceremden içeri
Yýldýzlar dökülmedi yüreðime
Ay ýþýðý kalýntýlarýný aradý kör gecelerde gözlerim..

Kara bulutlar döndü baþýmda
Yaðdýkça yaðdý balçýklý günler
Tenimden eksik olmadý dikenli eller
Zamansýz esti sevdalý yeller...

Sayýsýz aynalar kýrýldý yüreðimde
Ondandýr içimin kan aðlamasý.
Sahi kaç zaman olmuþ yola çýkalý.?
Daha çok mu var mutluluða.?

Ýstanbul’a benzettiler beni
Karmakarýþýk bir hayalin heykeli gibi yonttular..
Egenin maviliklerine hasretmiþim,kimin umurunda ki..
Ýsimsiz þehirlere sürgün ettiler
Hep karaya vurdu bindiðim gemiler...

Çimenlere basarak yürüsem bir kere de
Usandým baba...
Dikenli yollarda çýplak ayak yürümekten.!
Büyüdüm artýk olmaz ki,
Senden tek hatýra kýrmýzý pabuçlar ayaðýma.

Þefkatten,sevgiden sofralar kurulsun
Pasaklý ruhum doyuma ulaþsýn..
Bahar kokusuna merhaba demeliyim
Ömrümde bir defa olsun..!

Aldýlar verdiler
Verdiler veriþtirdiler
Kevgire çevirdiler dört yanýmý..
Yaðmaladýlar acýmadan bozguncular..!

Kör kuyuya salladýlar
Pamuk ipliði verdiler elime
’Hayat bu iþte
Tutun tutunabilirsen dediler’
Omzumdan aðýr yükleri de hiç eksik etmediler
Bir de geçip karþýma güldüler
Akýllý geçinen deliler...!!
Sosyal Medyada Paylaşın: