Çobanın kavalında nükseden hüznümle kalsam

Yar…
Ne hasreti
Hakkýyla, ne de özlemi
Farkýyla anlayabildim
Çünkü ben halimde
Sevgiye hasret kalan bir nefestim

Yýlarca
Baþkalarýna imrendim
Sukut içinde
Telakkilere çok yöneldim
Lakin hissetmeyi,
Kalbi iþitmeyi bir türlü beceremedim

Poyrazý
Ýyi bilirim
Filiz iken soluk
Aldýrmayan bir sansýydý
Fideyken çok acýmasýzdý
Ne kol ve ne de yaprak býrakýrdý

Gözlerim
Çok yaþarýrdý
Ýçim içime sýðmaz
Daðlar yamaçtaydý
Üzerinde hiç eksilmeyen
Bir kar vardý, melalime yaðardý

Nereye
Baksam kuzularýn
Neden meleþtiðini anlasam
Kurtlarýn ayazlarda
Uluduðunun, idrakine vararak ayýlsam

Sabinin
Hicranýna yaslansam
Garibin nefesinde
Gizlediðiyle daðlansam
Sazendenin mýzrabýnda,
Çobanýn kavalýnda hüznümle kalsam

Kalbin
Serencamýnda
Ruhun
Varacaðý en son
Noktada manalaþsam
Hakikatin saðanaðýnda
Kalsam, aþkýn farkýný hazla kuþansam

Ýhsan
Adýna ne varsa
Þayet ihlâs benim
Gayretimle anlamlaþacaksa
Ýyilik çileyle örülen sabýr
Hýrkasýysa kanaat bunun için haksa

Sevda
Bir yanar daðsa
Ecir serinleten en
Müstesna bir maslahatsa
Enaniyet þekli yet için
Mutlaksa, insan adamlýk adýna bir kansa

Yiðitlik
Aþkla barýþýksa
Cengâverlik var bu
Uðurda her ne olacaksa
Þahadet peygamberi
Bir kaftansa, haydi çýk yola uðurlar ola

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: