DAMLAYAN SON DAMLA
Ciðerlerimden kan akýyor, güzelim kan
Seni düþünüp sýkýldýðým
Aklýma gelip de bunaldýðým an
Ýnan ki, içtiðin sudan çok damlýyor kan.
Bir de gelip bana baksan
Damlarken pýhtýlaþmýþ duruyor üstümde kan
Resmini çizmiþ duvardaki kopyandan,
Bir de gelip kendine baksan, gülümsüyorsun durmadan.
Gömüldüm damlalardan oluþan resimlerine,
Ölüyorum bana hayat veren kaným içinde.
Ve bir zaman; teselli olsun diye
Bakýyorum kendime, sen yoksun diye.
Hayallerim bir bir gerçek oluyor güzelim
Teselli arýyordu buldu bedenim
Daha dün bir tek resmin bile yokken
Bugün onlarca resmine gömüldü tenim.
Biliyormusun seni ne çok sevmiþtim güzelim
Göremiyordum seni yanýmda,
Fakat þimdi her yerde sensin, tenimde bile.
Son sözlerimi söylüyorum dakika niye
Ölüyorum pýhtýlaþan kaným içinde
Damlayan son damla göz kapaklarýnýn üstüne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.