Bu nasýl bir mevsimdir...? Bak gülüm sonbahar aðlýyor. Yapraklar küsmüþ dalýna ayrýlýyor, Söylesene gülüm dalýn günahý ne...? Yazýlan buysa...iþte bak! oluyor.
Bak, bugün yine yalnýzým... Kaldýrýmda biryer buldum oturmuþ düþünüyorum. Fakat gülüm düþünecek ne varki hayatýmda. Bir sen vardýn, sen de küstürdün beni hayata.
Sen yalnýzlýðýn yanýnda, ben se koynundayým. O uzanan vadiler varya--- Karanlýk, puslu ve sessiz, çok sessiz. Ýþte ben hep oradayým.. Belki birgün hatýrlarsýn diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
s.buğra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.