Alev alev sararken ruhumu, Itrý kýrmýzýnýn. Düþer yüreðime sýzýsý, Bir deniz kýzýnýn. Gözlerinde yuvalanmýþ mavinin en güzeli. Odur cevheri içimdeki aþk yýldýzýnýn.
Sahillerde onu özler beyaz yalýlar. Beyazla mavi, iki ezelî sevdalýlar. Karanfiller dudaklarýný kýskanýrlar. Ona tutkunluðum boþuna deðil.
Güneþle birlikte içime doðar, Som alevden ateþ kýrmýzýsý rüyalar. Sulara, kumlara ,yalýlara onu anlatýrlar, Köpük köpük kanat çýrpan martýlar. Gün biter, dudaklarýnýn ateþi sönmez. Kandil kandil yüreðimde yanar, Dudaklarýndan fer alan mahyalar. O dudaklar gerçek, efsane deðil. Ankara,25.11.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.