aþksýz dikenlerin sonsuz umutlara yelken açtý yýldýzlar bile kaydý sende yalnýþým sen oldun belki ama ben belkice sevmedim yarý yolda sussuz býrakmadým yalnýz seni sevdim mahsumca yalnýzlýðýný çekeceðimi hiç düþünmedim gideceðimi ölümümde düþünürdüm senden kopacaðýmý dünyada deðil karar veriþin elvedalarý çýnlattý kulaklarýmda sinsi sesin gitmez oldu
bir sonbaharda kopan fýrtýnalar gemileri ardýna aldýðýnda birerce aldý götürdü kendi rüzgarlarýna yüreklerinin olduðu yerlere düþünürüm de bazen seni alýp rüzgarlarýmda sürükleyip donan hülyalarýmýzý uayndýrayým muson yaðmurlarý topraðýna kavuþuncaya kadar yaðar yüreklerindeki sevgi sonsuz ufuklarda bile kaybolmaz
hadi gel bana ölümsüzlüðün ardýna saklanalým biz yaþayalým ki yaþatalým sevgimizi ölümü öldürelim ki yok olamasýn aramýzdaki sevgi fýrtýnalarý utandýralým martýlarýn düþlerinde....... RIYO..
Sosyal Medyada Paylaşın:
rıdvan doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.