Bir tango mesafesi
sarýlmýþ baþaklar
geç zamanlarýn artýðý akþamlarda
vaadedilen bir sevdanýn
dudakta kalan bu izi
vataným olur, bilesin
tan, kýzýla
bürünür ya nasýlsa…
aç bir akþamýn yolunda
yüksünme...
saçýnýn tellerini aðlat,
içimde yeþeren
aþkýn titreyen nefesiyle,
ki sensen gelecek olan
koyverdim ellerini
yolcula kendini bozkýrýma
vakit varken, dirime gelsin
kâinat,
içinde biriktiði þu heyulayla
meydan okurmuþ ömre
bize ne…
gözleri senden
buklesi, gülüþü tenden
sehere çeyrek zamanlý
bir dünya
pýnarlarýmda doðup
kirpiklerinde yürüsün…
sen yol ver
menfur imkânsýzlýða
deðil mi ki imkân
ellerinin ayasýnda,
söndür madem baþucu lambaný
söndür ki bu dar vakit,
yanýk yorgan altlarýnda
kýpýrtýsýz uyusun…
kaleme ateþ düþüren
kaç þehir bulursan bul
içimin girdaplarýnda
alý moruna vurmuþ
saatler kurmuþken ben
bir de hasret
bir de yol
bir de…
bir de ayrýk otu dikmiþken,
geceyi aydýnlatmaya aciz
sokak lambalarýnýn üveyliðinde,
yine de, ille de
boz güzüme yanan hazan baðlarýný
alaca körlüðümün
bitimsiz rüyalarýndan…