Birkaç yaðmur damlasýyla
Gözyaþlarým karýþýrdý önceleri…
Senin gözlerinle büyümüþüm ben
Kendimi unutarak bazen.
Sevmeyi çýlgýnca severken ben
Sevmeyi yasaklar oldum kendime.
Sevgiyi de bencilleþtirdim ben
Kendimi daha çok düþünür oldum.
Kendimi öylesine sevdim ki
Beni herkesden korur oldum.
Kýrýlmýyorum da eskisi gibi
Nasýl baþardým bilemiyorum
Hâlâ çok narinim oysaki…
Öðrendim artýk yaðmurda yýkanmayý
Gözlerine korkusuzca bakmayý
Aðlamaya alýþkýn olmam
Hep aðlayacaðým anlamýna gelmez ki
Sokak lambalarý ýþýldýyor bak hâlâ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.