VE YÖNELMELİYİM

Ýçim paramparça iken
Soyundum bu kavgaya ben
Herkül misali;


Ümit yýldýzý parlasýn diye gözlerde
Ve inanç gülleri yeþersin diye
Girmekteyim virane gönüllere.

Halbuki...
Yaban otlarýyla boðuþmakta gülþenim.
Ya beynim!

Kýymýk batmýþ gibi zonkluyor,
Kalemimden kusuyorum dertlerimi
Aðzýmdan deðil!

Silkinmeliyim,
Kendime gelmeliyim artýk.
Ve yönelmiyim
Bütün yönlerin istikametine.
Sosyal Medyada Paylaşın: