Bir rüya gördüm bugün,ellerimde kelepçe Siyah bir masadayým,önümde bir dilekçe Karþýmda birkaç adam,üstümde mavi ýþýk Karanlýk ve aydýnlýk birbirine karýþýk. Tavandan gözlerime çarpan bu parýltýda Bir saat var,yelkovan birde,akrep altýda… Döndüm baþtan aþaðý beni süzen birine. Ve baktý þaþkýn þaþkýn gözlerim gözlerine. Sormak istedim “neden böyle garip haldeyim? ” Ne bu Allah aþkýna yanýmdakiler de kim Ýn desem deðil, cin mi? ... Cin desem deðil, neydi…? Þimdiye kadar hiç mi hiç görmediðim bir þeydi. Beyaz örtü içinde seçilmeyen bir cisim. Ne bir ad konulurdu buna nede bir isim.
Duvarlar yaklaþtý ve önüm saðýma döndü. Üstümde yanan mavi ýþýk yavaþça söndü. Sanki kaybediyordum her gün doðan güneþi. Ýçimde kaynýyordu bu korkunun ateþi. Hiç tanýmadýðý bir karanlýkla baþ baþa Kalýyordu gözlerim o an,böyle ilk defa Giriyor bedenime oluyor bir karaltý Çok uzaklardan gelen bir manevi fýsýltý Ýki nur yüzlü adam geçti saðým soluma. Girdi iki yanýmdan ikisi de koluma. Biri annem gibiydi,okþuyordu baþýmý. Biri elinde mendil siliyordu yaþýmý.
Hissettim uzaklýðý birden bire dünyadan Ve bu yalnýzlýðý tam hissettiðim zaman Karþýma geçti biri,gözlerimi çevirdim Derin bir nefes aldý, dedi ”Rabbin kim? ”
Fethullah Ekþi Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Eksi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.