MEVSİMSİZ AŞK

Gözüme çakýlý duran bakýþýn,
Gönlünden gönlüme yol arar gibi.
Bahçeme bu mevsim girip akýþýn,
Açýlmamýþ gonca gül arar gibi.

Yaralý ceylansýn büyüktür acýn;
Mehtap yanaðýnda, yýldýzdýr tacýn.
Sanki bâd-ý sabâ olmak amacýn;
Yýkýlmýþ ocakta kül arar gibi.

Öyle toysun hem de çokça dirisin.
Belli henüz sen bu aþkýn körüsün.
Gönül yaylasýna konan arýsýn;
Geziþin çiçekte bal arar gibi.

Boy bos endam hepsi yerinde ama,
Düþemem ben artýk o meþhur gama.
Zülfün kemendi ki hazýr idama;
Sehpaya çýkacak kul arar gibi.

Yüreðin yanmasýn boþuna kora.
Sevda yeli þimdi olmasýn bora.
Koþturup durma sen bir ordan ora;
Aþktan dem vuracak dil arar gibi.

Taze umutlarýn olsa da senin;
Vaz geç bu sevdadan þaþýrma yönün’.
Sonra belli olmaz geceyle günün;
Beklersin harmanda yel arar gibi.




Sosyal Medyada Paylaşın: