Koca çınar

Koca çýnar derlerdi ona,
Gururla bakardý etrafýna,
Gündoðumunda doðmuþtu…
Gönüllere neþe dolmuþtu!
Sevgi daðýtýrdý gülücükleri,
Kanat takmýþ bir melekti.
Arzularla baktý dünyaya!
Haykýrýyordu agularla…
Bir kelebekti masallar da,
Uçuyordu baharlarla…
Baþlamýþtý okullu günler.
Bilgi dolu cümleler,
Beynine olan bir geçitti,
Deðerli öðretmenler.
Artýk bebek deðil, delikanlýydý .
Hayat okyanusunda,
Tanýdý Leyla yý,
Gözleri ilk bahar yeþilinden!
Gönlüne akan aþk selinden,
El ele yürüdü sahillerde.
Ay ýþýðýnda aþk sarhoþu,
Esti baþýnda kavak yelleri…
Leyla ile etti aþk yemini.
Gül oldu Leyla kalbinde,
Kimse ulaþamazdý ,
Onun sevgisine.
Hayat onunla güzeldi,
Yýllar çok hýzlý geçti,
Ýlahi bir davetti,
Leylayý kaybetti.
Her yer karanlýk matemdi.
Fýsýldýyordu melekler;
Topraktan yoðruldular,
Tekrar topraða dönecekler,
Meleklerle göz göze geldi,
Melek ona þöyle dedi;
Dik,dik bakma böyle,
Çünkü ölümlü doðdunuz,
Dünya sizin mi sandýnýz?
Kaybolacaksýnýz sisler içinde,
Yaþadýðý her an bir gizdi…
Tutkularla koþuyordu,
Koþma dedi dünya,
Bak koþtun yoruldun.
Ne kadar koþsan,da,
Yetiþemezsin bana!
Ulu çýnar dayandý bastonuna,
Umutsuzca baktý etrafýna…
Sen mi yalansýn ben mi yalaným;
Söyle bana koca dünya.
Birden bastonu düþtü elinden,
Sendelendi direnemedi,
Olduðu yerde yýðýlýp kaldý…
Can kurtaran sirenleri orada,
S.O.S veriyor sonsuzluða…
Niçin aynalara bakmadýnýz;
Dünya sizin mi sandýnýz?
Koca çýnar derlerdi ona,
Gururla bakardý etrafýna…

ÞÜKRAN BEÞIÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın: