-Başlıksız-
saklambaç oynadým seni kazanmakla
saklandým seni kaybetmekten
meydan okuyarak deniz aþýrý yokluðuna
çocuktum ýslak kirpiklerimde sesinin çaðlayaný
her damlasý
ýþýl ýþýl
karanlýða saplanan birer ok gibi
aydýnlattý yolumu
seni deðil kaybettim seni aramayý
ölüme bakýp gülümsemekti unutmamak
(kendimle yüzleþemeden tanýdým yalnýzlýðý)
seni sevdiðim için kendimi sevdim
baþka bir nedenim yoktu
kendi acýlarýmýn yaðýnda kavrulmak gibi
papatya masumluðunu düþünmemenin
piþmanlýðý gibi
seni sevdiðim için kendime dokundum
ellerim yanana kadar ellerim yanmýþtý zaten
bir de ne göreyim çýka gelmiþsin almaya
çocukluðundan bende kalan emanetini
canýmý
ama o artýk kendine ait olmayan
ama o mavisini yeryüzüne sunan
kirli bir yalý çapkýný
bir ucundan senin de tuttuðun o maviliðin
gerçek bilgesi
ezilme diye göðün altýnda
paylaþamadýðýmýz için hiçbir zamaný
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.