-Başlıksız-

TUT
Iþýðý gördüm gözlerinde,
Zamanýn söndürdüðü feri,
Ýçimi ýsýtan sýcaklýk ellerindeki,
Ve bitmezcesine sevgi.

Arzuyu hissettim gözlerimde,
Alevlenmeyi avuçlarýmda,
Ýçimdeki sesi ve ýlýk nefesini,
Hissetmek istercesine
Uzatýyorum ellerimi… Tut ne olur…


ÖZLEDÝM
Ateþler bastý yine akþamýn görüldüðü saatlerde
Ellerimde kelimeler , yayýlmýþ sayfalar
Fakir oðlan gibi sokak lambasý altýnda,
Zorlarken kendimi anlamaya,
Öðrenmeye,
Kahrolasý finale yetiþmeye...
Sarý ýþýðýn verdiði bunaltý,
Etrafýmda dönen eþyalar,
Savrulan kalemler,
Kullanýrken bedenimi ,çalarken benliðimi,
Ama yalnýz kalbim iþlerken seni.
Beklerken ellerini –burdayým- diyen sesini
Yüzümü okþayýp saçlarýmý çekmeni,
Seni seviyorum biriciðim demeni,
Yok sun sen birtanem
Ah bir çözebilsem belindeki zinciri
Bizi ayrý býrakan her þeyi yok edeceðim gibi
Ne mutlu olurduk biliyormusun
O zaman ne bunca ders
Ne beynimi býcaklayan sarý ýþýk
Nede yalnýzlýðýmý yaralayarak arttýran þarkýlar olurdu
birtanem..................

Sosyal Medyada Paylaşın: