Güneþ yükselirdi boz tepeden
Önce vururdu kýrmýzý güllere
Sonra düþerdi gönüllere
Bir düþe yatardý çocuk
Düþünceleri tomurcuk
Gözleri boncuk boncuk
Binerdi yaðýz kýsraklara
Vururdu daðlara
Toz-duman içinde dört yan
Suyunu içerdi ak gözelerden
Kaybolurdu gözlerden
Bakarken pencereden
Baþý tütsü-duman
Gözleri buðu buðu
Hep uzaklar çekerdi çocuðu
Gönlü hep düþerdi daðlarýn ardýna
Binerdi bir turna kanadýna
Ne varsa inadýna
Düþtü bir gün ayaðý ýraklara
Ýçinde aðýr yara
Bir daha bakamadý daðlara
Lanet okudu turnalara
Hasret kaldý diyara
Büyüdü yara
Yine bir düþ büyütüyor þimdi
Düþtüðü yerde kalmýþ güller
Nal kesmiþ yaðýz kýsrak
Turnanýn kanadý bir daha kýrýk
Yüreðinde hýçkýrýk
Gülümsüyor uzaklarda bir yüz
Aldýrma diyor gelen çýða
Þu çocuða baksana
Benziyor mu sana
Tanýmadýn deðil mi
O bir ana
Sor ona
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.