Þiddetli bir yaðmurdu Bir afat gibi öfkeli.. Merdivenlerden... Oluklardan boþalýrcasýna.. Akýyordu... Evlerin önlerindeki.. Balkonlardan içeri... Dalýyordu su.
Allahým ne güçlü yaðýþtý o... Korkmadým Ben korkmaktan korkarým Böyle derim Doðrudur.
Ama þimþekler... Ýçimi titretirler... Kalbim pýr pýr Geçti yine Ýþte nihayet.
Yine sessizlik.. Bulutlu... Düþünüyor hava Gösterdiði hal.. Yaðmura .. Þimþekler çakmaya... Devam edecek.
Üþümemek gerek Artýk sobam kurulsa Benim sobam mýþýnga Eski usuldeyim Ve çok hoþ... Alevlerin ýþýðý ile aydýnlanýyor ya Gecede oda.. Bayýlýyorum buna Odam yavaþ yavaþ ýsýnýyor.
Bacaðý seken minik kedi Týkýrdýyor kapýnýn önünde Yiyecek aranýyor Bir þeyler koyuyorum önüne Kýrtýnýyor biraz.. Ve sonra gözden kaybolup gidiyor.
Galiba kýþýn.. Sevilmediði bir yerlerdeyim diye.. Düþünüyorum Ne ki bu.. Sessizlik niye? Hani yazdaki neþe? Ama ben.. Kýþý severim Bir kazak.. Bir pardüse Minik sevinçlerimle... Ben pür neþe.
20.11.2008.Ýzmir. Müfide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.