Tutsak Haziran

Demirlenen yollarýn üzerine konan vagonlar
Sonu sonsuzluða bile gitmeyen yolculuklar
Kulaðýmda týngýrdayan ezgi
Raylarýn altýnda hýþýrdayan taþlarla karýþýr
Üzerime çöker yokluðunun rehaveti
Unuturum o an varlýðýný düþlemeyi


Denizleri hergün biraz daha kuruyan þehir
Berraklýðýna çoþtuðumuz sularý yok
Yeþile çalan mavi yosunlarýda
yaþayan her insanýn ifrazatýný gerçekleþtirdiði
Logarlardan baþka bir þey yok
Oysa ne çok isterdim
Mavilerinde gezerken þehri
Rehavete kapýlmadan düþlemeyi seni


Ocak ayýna tutsak haziran
Sýcak þehir soðuk tebessümler
Ýki demli bir açýk çayýn arasýna sýkýþan sohbetler
Unuttursada yanan yüreðimizin kül kokusunu
Damaklarýmýzý ýslatan çayýn sert demi
Götürür üzerimizden ülkenin rehavetini.
Baþlarýz dalgýnlaþan gözlerimizde
Giden sevdalarý düþlemeye

Oysa ne çok isterdim
rehavetine kapýlmadan yokluðunun
Durmadan varlýðýný düþlemeyi...

Selçuk ERKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: