Muamma

Þafaklara hasret, olmayan sabahlara uyudum.
Karanlýklarla yaþadým, yýldýzsýz gecelerde.
Kaybolan nesneler, kaybolan düþünceler
Senin hayalin ve sevdan idi, kendimi bulduðum
Hep güneþi bekledim, ýþýksýz gecelerde.

Bil ki bu sevda düþlerle yaþadý.
Sakladým düþlerimi, maveralar ötesine;
varmasýn kimseler diye.

Bil ki bu sevda umutlarla yaþadý.
Sakladým umutlarýmý, hüzünlerin gölgesine;
bulmasýn kimseler diye.


Nerelerdesin bilinmez, mesafeler ölçülmez.
Bir nefes kadar yakýn, hiç varýlmayacak gibi uzaksýn.
Tavýrlarýn sezilmez, ahvalin bilinmez.
Annem kadar barýþýk, bir çocuk gibi dargýnsýn.

Keþmekeþ düþünceler, muamma durumlar,
Ufukta bir kýzýllýk;
Þafak mý, gûrûb mu? Bilemiyorum.
Kulaðýmda bir naðme;
Caz mý, hicaz mý? Anlamýyorum.
Lakin yüreðimde bir sevda;
O sensin biliyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: