Fırtınalardan Geriye Kalan

Kalabalýðýn içinde nedendir bilinmez
saðým solum dört bir yaným bugün
histerik ve meyus atýþlarla sallanmakta
asude hallerim kollarýmýn yalnýzlýðýna sarýlýrken
ben hariç aymazlar bile varmýþ farkýma




uzlet bir yaþam düþlüyorum þimdi
bulaþmasýn hiçbir þekilde
çocukluðumun saf günlerine ifrazatý hayatýn
ferdada bir umut vardý uzaktan bana göz kýrpan
soluk verdiren, el sallayan candan bir zahir
o da kahpe kurþuna kurban gitti
bulandý her yeri kan kýzýl kýrmýzýya...




bir sen vardýn içimde nefes nefes soluduðum
hayat bulduðum, can olduðum
onu da yavaþ yavaþ öldürüyorsun habersiz
her gün biraz daha
biraz daha
parça parça




sen ki candýn, sen ki hayattýn
daðlara sevdamý haykýrdýðým
türkü havasýnda kucakladýðým
canýmdan bir candýn, parçamdýn
karanlýk günlerimi aydýnlatan ýþýðýmdýn
ama söndün




artýk seni yok ediyorum içimde
içim ki zehir zemberek kan kusar
içim ki alev alev yanar
tutuþur yanar gidersin sen de meçhule...




sana uzanan ellerime dokunsaydýn sýcak sýcak
sarýp sarmalasaydýn kendine doðru
siyahla beyaz, artýyla eksi ne vardýysa bizde
mýknatýs gibi çekilseydik yan yana
ve gelseydik göz göze
gururumuzu bir kenara býrakýp
haykýrsaydýk sevdamýzý...





ah anlasaydýn keþke!
bendeki kopan fýrtýnalarý
patlamaya meyilli çýðlýklarý
yüreðimi darmadaðýn eden
ordan oraya savurup götüren
artçý depremleri görseydin
hissetseydin keþke!




yekpare sürüp gitseydik bu hayatý seninle
inadýna inadýna hüzünler sokulurken koynumuza
tek tek kurþuna dizseydik çilekeþ günleri






artýk zulamda kaderime terk ediyorum kendimi
horan tepiþleriyle kulaklarýmda çýnlanan ses
davul zurnalarla yapýlan karþýlama töreni
askerin görevine uðurlanýþý deðil
Bakýrköy’e yolculuðumun geliþ saati




yani sözün kýsasý arkadaþ
bu ikili çatýþmalarda
benim cephemde verdiðim kayýplar çok
ama ne ilginçtir ki bu iþten kârlý çýkan da yok
bir sen vardýn bende fýrtýnalardan geriye kalan
o da son yolculuðuna uðurlandý
çok yazýk oldu hem de çok!





MeRaL GüL...







Sosyal Medyada Paylaşın: