kalbim sertleþmiþti düz bir hayata aldýrmýyordu bile tablolara baktýkça renkler de sönükleþiyordu
dünya ve öncesi birbiri ardýna hayat boyunca akýyordu gözlerimden, zannettiðim olaylar aslýnda çok önceden baþkalarýnýndý benim olan ise sadece garip zanlardý
ölü aðaçlar, ölmeye devam ediyorlar
kurumuþ yapraklar, bir damla su diyorlar
garip bir topluluk, tanýmadýðý adamlarla konuþuyor
heybetli bir görüntüsü olan yýkýntýlar arasýndan beliriyor hayat bir hikayeye yalnýzlýk ise þiirlere dönüþüyor; þiirler yapraklara, yapraklar aðaçta, aðaçlar ise zaman kabuðunun içinde yavaþça ölüyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeremDuran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.