Benden haber soran candan dostlarým;
Yola çýkýyorum acele gelin!
Menzile varamam belki toslarým;
Belki de olurum nazlý bir gelin…
Ömür çabuk geçti vardýk sonuna;
Azrail ensemde buz gibi el’in!
Kendi amelimin bindim koluna,
Atý arabasý durmadý elin…
Yaþ kemale erdi beden döküldü;
Kamburu görüldü büküldü belin.
Makberi kazarken güller söküldü;
Hüzün sardý sapý kýrýldý belin…
Benden sonra kalan handan dostlarým;
Arkamdan sakýn ha etmeyin te-lin.
Alýn tabutumu, serin postlarým,
Ayar bozuk sesi çýkmýyor tel’in…
Görmez oldu gözüm kimseyi artýk;
Bu ister bir peri isterse selin.
Duramaz önüne hiçbir yaratýk;
Bentleri yýkýp ta akarsa selin…
Son nefese varýp perde kalkýnca;
Lal oldu da nutku tutuldu dil’in.
Ruh bedenden çýkýp arþa akýnca;
Böcekler etimi ayýrýn dilin!...
Salih Yýldýz……15.11.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.