Kýrýk kanatlý kuþlar,
Yalýnayak çocuklar gibi, kimsesiz,
Dolaþýyorlar yüreðimde...
Didik didik ediyorlar kalbimi,
Kurtulamýyorum...
Bir yangýn yeri yüreðim,
Sarmýþ baykuþlar...
Daraldým,
Üþüyorum...
Artýk üzerimden gitsin bakýþlar...
Gökler inmiþ gibi yerlere...
Bakýþlarýmdan fýrlayan oklar
Kýrýyor camlarýný dar odamýn,
Þangur þungur, tuz da buz,
Yerlerde...
Bilerek basýyorum üstüne,
Acýsý içimde, kan revân...
Tutuyor ensemden bir el,
Tutuyor saçlarýmý, sýmsýký...
Kapatýyorum gözlerimi,
Sürünüyorum iki büklüm...
Böyleymiþ bir hiç olmak...
Toz olmak...
Taþ olmak...
Dökülmeyen yaþ olmak...
Ýçime akýyor gözyaþlarým...
Ýsyân bayraðým paramparça yerlerde...
Neden tutmuyor ellerim?
Ben isyankâr, tutuklu...
Ben bitik...
Yorgun ve kýrgýn...
......
Ey, güneþim, nerdesin?
Doð þu karanlýk geceme...
Dilim sustu,
Bir mecâl ver heceme...
Ben yapamam,
Þakýmazsa kuþlarým...
Bir tomurcuk
Açmazsa hiç kýþlarým...
Boran vurdu, yerde kýrýk dallarým,
Aðlýyorum, çakýl, diken yollarým...
Hâlenur Kor
31-3-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.