ZAMAN
Yýllar, öyle hýzlý geçip gidiyor ki,
Ayak uydurmakta güçlük çekiyorum.
Maziye dönüp bakamýyorum,
Ýçimin sýzladýðýný hissediyorum.
Geleceðe korkan gözlerle bakýyorum,
Üþüyorum bugünü yaþarken.
Korkuyorum!
Büyümek korkutuyor beni,
Genç olmak, yetiþkin olmak, yaþlanmak,
Hep çocuk kalabilsem!
Gülebilsem kayýtsýz, þartsýz, nedensiz…
Canýmý yaktýklarýnda baðýra baðýra aðlayabilsem!
Hayatýn ne demek olduðunu hiç bilmesem!
Tek derdim oyuncaklarým olsa,
Bebeklerimle konuþsam, evcilik oynasam onlarla!
Mümkün olsa…
Hep çocuk kalsam!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.