affet beni sevdiðim.. sessiz olmalýydý bu veda.. sessizce terk etmeliydim seni ve bu þehri... izmirin en sessiz anýnda býrakmalýydým ikinizi...
sönen ýþýklarýn ardýndan son kez baktým bu þehre yaðmurlar yaðýyordu sehrimde... gökyüzü aþkýmýza aðlýyordu belký de sen ise herþeyden habersiz uykunun en güzel yerinde
eyy çocukluðumun geçtiði þehir.. baðýþla beni...baðýþla bu sessiz gidiþimi sokaklarýnda duruyor bu sevdanýn izleri usulca fýsýlda ona onu çok sevdiðimi...
tertemiz bir aþk yaþadýðýmýz kelimeler kirletsin istemiyorum iþte bu yüzden sessiz bir veda seçiyorum baðýþla beni aþk ben gidiyorum...
yaðmura teslim ediyorum seni ve bu þehri ne þehrimi ne de seni terk ediyorum senin mutlu olman için ben kendi mutluluðumdan vazgeçiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
betull Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.