Sen bekleme, sana diyemem maral,
Duymadýn mý gülüm kurudu Aral,
Ne derdi eskiler? Önce gör ve al;
Bilemem ki neye benzetsem seni ?
Bir açýp da görsen yanan sinemi...
Vuruldu son kuðu, yaralý keklik,
Yakýyoruz daðý-taþý gündelik,
Kalmadý yabanda bana gölgelik;
Unuttum nasýldý turna kanadý?
Otuz yýl evveldi içim kanadý...
Köroðlu’nu Çamlýbel’de kýþladýk,
Sümmani’yle gülperi’ler düþledik,
Veysel ile ne gün saza baþladýk?
Gönül kýrýk, uzak düþtü dut dalý,
Bu bozkýrda ne yapacak sevdalý?
Þimdi söyle yanýk bozlak havasý,
Bozulurken tüm kuþlarýn yuvasý,
Arsýzlýða gider, köçek havasý !
Emrah ol da þimdi, eyle güzeli,
Dökerken meþeler en son gazeli.
Ahular iner mi ýrmaða þimdi ?
Bir çaylak kalmadý vurmaya þimdi,
Tanrý yaratmadý kýrmaya þimdi !
Kýra kýra boz kayaya getirdik,
Kel tepede yolumuzu yitirdik...
Çölleþti bu dünya oldu virane,
Dinle sen uzaktan gelir terane,
Ne vermezdim bu yarayý sarana !
Bir çöl girdi yeþil ile arama,
Sar dedikçe sýzý düþer yarama...
Yolundu kaz gibi daðlarýn göðsü,
Çoktandýr bozuldu arzýn büyüsü,
Bir yaprak yakamýn metalik süsü;
Bekliyorum yaz gelecek yakamda,
Baþ çevirdim, bir çöl kalmýþ arkamda.
Aman söyle; bu yaptýðýn þaka mý ?
Bir gül görsem dönüyorum arkamý,
Utanýrým gösteremem yakamý;
Yaka yaka çýktý yakama yangýn,
Bu deli gerçeði þaka mý sandýn?
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.