Kar yaðýyor saçlarýma sevdiðim,
Kirpiklerim düþüyorken önüme.
Isýtmýyor beni artýk giydiðim,
Gün düþmüyor gündüzüme günüme.
Nasýl uzaklara çekildim bilsen,
Ne yana döndüysem, yoktun yine sen,
Yararak karlarý çýkýp da gelsen,
Bahar gelse þu nazenin tenime.
Tanýdýðým eller deðil ellerim,
Þimdi yaban gibi benim illerim,
Akþamlara aðýr düþer kederim,
Ok salarlar ýraklardan eðnime...
Bir ömür tükettim senin yolunda,
Attýðým düðümler durur dalýnda,
Özlem eritirim þimdi dilimde,
Her þey de de bana, nasýlsýn de me!
Sen bilmezsin baþý karlý daðlarý,
Çýð altýnda kaldý gençlik çaðlarý,
Örer felek baþýmýza aðlarý,
Unuttum, nasýl þey bu gülümseme ?
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.