İSTANBUL
Islak sokaklarýn ,sessiz karanlýðýndayým birbaþýma
Yaðan yaðmura karýþýyor gözyaþlarým
Fýrtýnalar kopuyor sanki kimsesiz ruhumda,
Sensizim, yalnýzým, firarlardayým...
Alýp da baþýmý gitsem ,gitsem diyorum,
Kapýlsam rüzgarýna sürüklensem diyorum
Bakmasam ardýma, unutsam her yangýný
Yeniden gülsem sevebilsem diyorum.
Çok zaman oldu geleli bu þehre,
Ne hasret tükendi, ne de dindi acýsý ayrýlýðýn
Seni özledim seni aradým heran her saniye
Tadý yok bu þehirde akþamlarýn.
Güneþ bile bir baþka doðuyor buralarda
Bir baþka yaðýyor yaðmurlar,
Bitmiyor hasretin sancýsý,acýr da yüreðim kanar.
Caddelerini özledim, arnavut kaldýrýmlarýný
Dar sokaklarýný, telaþla koþturan insanlarý,
Trafikte baðýran kornalarý.
Senda saklý hayatýmýn bir parçasý, sevdiklerim sende saklý.
Özledim seni umutsuzlarýn umut þehri,
Sokaklarýnda mendil satan küçük çocuklarý
Ýstiklal caddesinde keman çalan o yaþlý amcayý
Özledim Ýstanbul’un her köþesini ,heryanýný.
Þimdi hasretin acýsý saklýdýr yüreðimde
Hüzün yaðar her yaðmurda gecelerime,
Gönlüm sende, sevdiklerimde
Alýþamadým, alýþamadým ben bu þehre....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.