Karanlýðý delerken, gözlerindeki ýþýk Birgün söner, söylemiþtim sana Dinledin mi? Ey deli gönül!...
Kýþ borana dönerde, yazýn gelmez demiþtim, Dinledin mi? Ey deli gönül!...
Aþk girdabýna girmeden, Yaz gününde üþümeden, Git kendini sevdirmeden, demiþtim... Sevdirdin de ne oldu? Ey deli gönül!...
Sen yüreðini sevgini verdin, Sevgi çiçeðini büyüttün. Büyüttün de ne oldu? Ey deli gönül!...
Þimdi, sen de yan derdine Senindir çileler, Senindir dinmeyen gözyaþlarý. Þimdi, içinde bin kahýr Hadi kalk! Kalk gönül! Gidelim bu diyardan Sanki, yoluna yoldaþ, yüreðine eþ mi Buldun? Çýrpýnýp durma, boþu boþuna Söz dinlemedin de ne oldu? Þimdi içimizde bin kahýr... Kalk gidelim buralardan Ey deli gönül, ey deli gönül!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MorMavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.