ESKİ BİR ŞAİRİN NOT DEFTERİNDEN

Þair Orhan Veli gibiyim,
’Malda mülkte yoktur gözüm,
Vallahi yoktur’
Allah’a þükür,
Eþim, dostum, arayýp soraným çoktur.
Cebeci’de Çamlýk’ta mangal yakarýz ara sýra,
Kurufasülyeyi ve Ýncikefali’ni çok severim,
Bend-i Mahi’de yüzerim,
El ederim Tendürek daðýna,
Van gölünün kýyýsýndan.
Gündüzleri çalýþýrým masa baþýnda,
Hocalýk yaparým okullarda ara sýra.
Geceleri bazen efkar basar dolaþýrým,
Bazen Arvasi hocayla buluþur,
Tavla atarýz Cafe Carambol’de
Veyahut Emperyal Kýraathanesi’nde.
Anlamam ne siyasetten, ne ticaretten.
Üç kuruþum bulunursa cebimde,
Paylaþýrým eþimle dostumla.
Geçmiþte benim de sevgililerim oldu,
Öyle pek muteber olmamakla birlikte,
Býraktým onlarý bir bir,
Edebiyat tarihçisine iþ düþmesin diye.
Burnum deðmez havaya,
Yere basar ayaklarým.
Ne saða ne sola bakarým,
Ne de Maarif Vekaleti’ne yað yakarým,
Terfi tayin torpil için.
Dosdoðru yürümektir benim iþim,
’Yürü ya kulum’ demiþ yüce yaradan.
Yayan seyahat ederim o gün bugündür,
’Dün dündür, bugün bugündür’ demiþ atalarýmýz.
Ve halen yürümekteydim mütemadiyen,
Bir gün aniden vazgeçtim yürümekten,
Aldým doksan üç model bir Þahin,
Borçlanarak Dursun bey hemþehrime.
Ve bindim sihirli seccadeye,
Ýn bin þimdi, git gel Konya altý saat eder,
Kulu Düden gölünde flamingolar yüzer.
Ben böyleyim iþte,
Eski bir þair ve derbeder...

(Kulu, 17.03.2004)

Ali Rýza Atasoy



Sosyal Medyada Paylaşın: