Önce bahçedeki aðaçta gördüm seni BÝr saða bir sola bakýyor, beni görmüyordun Bir eþin de yoktu hani,hep yalnýzdýn Her sabah ayný yerde bekliyordun sanki beni
Bir kaç adým atýyordum sana,kýpýrdýyordun ama gitmiyordun Biraz daha geliyordum daha yukarý çýkýyordun Ne kaçýyordun,ne de yaklaþýyordun Sen de benim gibi yalandan korkuyordun
Biliyordum ellerimin arasýnda olmayý istediðini Baþýný parmak ucumda gezdirmeyi hayal ettiðini Ama yine korkuyor,yaklaþmýyordun Üzülmekten korkuyor ’acaba’ diyordun
Aylarý ben saydým,sen adýmlarýmý Anlaþmýþ gibi hergün paylaþtýk yazý,kýþý Ne ben vazgeçtim senden,ne sen býrakýp gittin Canýma can kattýn,ama çevirmedin baþýný
Artýk üzülüyordum ve gidiþ vazgeçmeyeydi Hasretini içime atýyordum,sitemem kaderimeydi Son gün geçerken arkadandan, biliyordum O süzülüþ kalbimeydi ve hayal gözlerin nolur gitme demekteydi
Durdum önce,sonra hiç düþünmedim geçmiþi Elimi uzattým sana,heyecanýn dalý titretmekteydi Buz kesilmiþ yüreðin, elimde erimekteydi O gri kanatlarýn aslýnda hep beni beklemekteydi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Before Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.