TREN

Kimseye söyleyemem derdimi
Çünkü vagonlar taþýr herbirini
Açsam pimleri koparsam baðlarý
Özgür býraksam hür yüreðimi

Çek çek nereye gider yolu
Yok ki uzunca raylarýn sonu
Bir eþkiya çýksa kesse önümü
Alsa varolan bütünümü

Bazen kömür yakarým, duman kusarým
Elektrik olsada sürat yaparým
Taþýrým vefasýz insanlarý
Aradýðým biraz sevgi fazlamý

Sürerim raylara ayaklarýmý
Çýkarýrým tiz acý çýðlýðýmý
Çalarým düdüðüm bir boru
Haberdar ederim istasyonu

Veririm bir ritim giderken yola
Týkýs týkýs selamlar her varlýða
Yüküm olsada tonlarcasýna
Gam yemem onlarý ulaþtýrmaya

Ýnsanoðlu deðer ver biraz bana
Bak yaptýklarým hep sana
Giderim yolumdan girmem dara
Neden ismimdeki sýfat kara

Geçerim dað, deniz, ova
Gelirim birazcýk gaza
Eskimeyen ne var ki hayatta
Biraz bak þu vefakar dosta

Biliyorum ki kalacaðýz baþbaþa
Bu küçümsemeye kaldým þaþa
Dün taþýyordum elliye altmýþa
Kalýrýz yine bak kara kýþa

Tamam belki evlere hizmet yok
Ama trafik kazasýda orada çok
Eðer olursam teknolojiye tok
Sende olursun buna karþý þok

Yinede sen duy bu sitemi
Ýtme eskimiþ olan düþünceleri
Olur bu tren yalnýz bir serseri
Aþýnmýþ koltuklarla aðýr bedeni

^^^^^^^^^^^^^^^^E. ARSLAN^^





Sosyal Medyada Paylaşın: