-Başlıksız-
Büyümedi öldüðünde sana sevgim
Ekin oldum Munzur’un boranýnda,sisinde
Çýlgýnlýðýmýn açmayan yüzünü,sol yanýma aldým
Hýrçýn kýþ sabahlarýnda, oynarken mezralarýnda Lice’nin
Buz tutan gözlerimle,
Köy býrakan çocuklar oldum.
Dað mekteplerinde,bir de dar medreselerde anladým
Aldatýlýþýn kirli gücünü.
Büyümedim baba, büyümedim ben
Ölünce sen büyümedi sana sevgimde.
Deðiþen ne ki þimdi !
Kardeþim,annem ve çaðým yine sefil.
Halkýmsa...
Yoksul ve soygun adlý bir kahraman.
Sen ölünce baba büyümedi sana sevgim.
Sen göçeli yedi sene olmadý mý,
Mardin’in çam kokulu rüzgarlarýna.
Deðiþen;kýraç topraklardan aldýðýn,
Bir avuç buðday mý
Yoksa, sürgün çocukluðumun
Aðaran saçlarý mýydý deðiþen!...
Ya da benim bilmediðim,
Dersim’in sakýncalý gömleði mi?
Alnýmýn terini Aðrý’nýn yeline teslim eettim baba
Kurþun kokan maðaralardan,yýldýzlara koþup,
Güneþin süngülü yollarýnda
Yüreði yanýk bir gül verdim topraða.
Büyümedi baba büyümedi
Öldüðünde sana sevgim.
Ay altýnda yüzen,
Kayýp çoban türküleri
Kýnalý gelinlik oluyor
Puslu vagonlarýn izbe köþelerinde.
Büyümedi sana sevgim,
Öldüðünden beri çiçeklerin büyümedi,
Bir de çocuklarýn....
Haydar ÞAHÝNBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.